Naar grote hoogtes

Gistermorgen werden we pas opgehaald om 11:00 door Bao dus van te voren heben we heerlijk geslenterd langs het West Lake en zijn we gelopen naar de Broken Bridge. De naam stamt af van een godin die verliefd werd op een "gewone" jongen maar dat werd dus niet toegestaan en uiteindelijk hebben ze samen daar zelfmoord gepleegd dus een soort van een Romeo en Julia story. Sowieso hield Bao van verhalen vertellen, hij heeft er zoveel verteld dat we het gewoon niet eens meer naar kunnen vertellen.  Maar dat is ook met al die verschillende dynastie's en jaartallen. Mijn hemel ben blij dat ik hier geen onderwijs heb gehad want had bij ons al moeite met het vak geschiedenis, nou laat staan dat met hier! Terwijl we aan het lopen waren hebben we diverse groepjes zien dansen. Groepjes die balans oefeningen doen, maar er was ook een groep ouderen die gewoon, het leek op een combi van de chachacha en de tango, aan het oefenen waren. Verder ook mannen die oefeningen doen met een soort zwaard. Erg leuk om te zien dat dit allemaal in de parken gedaan wordt. Nogmaals blijf me verbazen over al dat groen wat er toch in alle steden te zien is. Je krijgt als je dat ziet niet het idee dat je in een miljoenen stad rondloopt, totdat je het verkeer dan weer ziet. Toen we weer terug waren in het hotel de reistassen gepakt, uitgecheckt en zijn we naar de andere kant van het West Lake gereden. Daar is wederom een prachtig park wat overspoeld werd met mensen. De vierdaagse stoet is er bijna niets bij. Dit was echt gewoon niet meer normaal. Bussen vol mensen die continue aan kwamen en al die groepen hadden hun eigen kleur petje op die netjes de gids met het vlaggetje volgde. We hadden op het West Lake ook een boottocht. Tijdens het wachten stond er een groep dames die het toch wel erg leuk vonden om met Mies op de foto te gaan dus dat was erg leuk, heeft hij ook een fotomoment gehad en is hij nu op menig vrouwen telefoon misschien wel de screenshaver, als "The Giant" zoals ze hem noemde.  Het was verschrikkelijk warm en de boottocht gaf niet echt verkoeling ondanks dat we buiten zaten. Na de boottocht hadden we nog een fietstocht. De fietsen werden midden in het park verhuurd, we hadden een uur maar het is niet eens mogelijk om het park uit te komen met die drukte dus we hebben tijdens het fietsen net zoals de auto's hier doen met het claxonneren om te waarschuwen  dat ze er aankomen, zo hebben wij ook continue zitten bellen. En dat is niet zo'n fietsbel als bij ons maar een die je moet draaien dus dat vergde ook nog even wat techniek wilde je er wat geluid uit krijgen. Tja aangezien er nog bijna geen westerse toeristen hier zijn geweest waren de fietsen natuurlijk ook gericht op de lengte die hier het meeste voorkomt en ook al was het zadel op de hoogste stand gezet was het een komsich gezicht om Mies op de fiets te zien zitten. We hebben niet echt een heel eind gefiets want dat was echt niet leuk om te doen maar hebben heerlijk aan de waterkant gezeten en toen het bijna tijd was zijn we naar het punt gereden waar we de fietsen opgehaald hadden. We hebben daarna nog wat rondgelopen, in zo verre dat ging en je niet voortgeduwd werd. Er was een uitloper van het meer waar mega veel karpers zaten en net zoals de mensen die daar in grote getalen waren was dat ook met de vissen. Ze zwommen gewoon op een kluitje en heel dicht op de oppervlakte, wel mooi om te zien. Toen werd het tijd om de auto weer in te stappen en werden we weg gebracht naar het vliegveld van Hangzhou. Tassen ingecheckt, beiden netjes onder de 20 kilo want op de binnenlandse vluchten hier mag je maar max. 20 kg hebben ipv de 23 kg die we vanuit Schiphol officieel mochten mee nemen, maar daar hadden we dus al rekening mee gehouden. We hadden nog wat tijd over en hebben er echt een heerlijke rundvleesnoedelsoep op. Toen naar de gate. Tja en dan moet alles aan batterijen, accu, telefoons, tabs ed. uit je tas. De powerbank die we bij hadden (in de vorm van een koker) kende ze niet en moest even nader bekeken en onderzocht worden maar werd toch goed gekeurd. Mijn tas moest opnieuw door de scanner en er werd een pen uitgehaald die er volgens hun dan waarschijnlijk verdacht uit zag. Maar ook deze werd terug gegeven. Toen werd het wachten op onze vlucht want deze zou om 17:35 uur vertrekken. Je zit dan al bij de gate te wachten want verder is er niet zo heel veel. Er stond dat er wifi was maar wat we ook probeerde het lukte niet om verbinding te maken. En toen zagen we op het bord dat er vertaging was en dat er nog geen tijd bekend was. Later werd het tijdstip vermeld, 18:55 uur, pfff!! Uit verveling maar in de shop wat chocloade gekocht want de snoepjes waren we een beetje zat, en lekker dat de Rittersport was, want deze koste maar liefs bijna €6,50 voor 2 kleine verpakkingen. Toen we eindelijk het vliegtuig in mochten, waren telefoons, tabs en andere electronica verboden dus iedereen lag al vrij snel te slapen. De vlucht duurde 2:15 uur dus toen we landde en de tassen hadden was het al tegen 21:30 uur. Wanner je je tassen hebt en je verder loopt sta je direct in de ontvangsthal waar Lawie, onze vrouwelijke gids al stond te wachten vanaf 19:30 uur vertelde ze. Op weg naar het hotelnzagen we, ondanks dat het al donker was, want dat is het hier al echt vanaf 19:30 uur, dat de omgeving er bergachtig uitzag. Eindelijk rond 22:15 waren we op onze hotelkamer, gelukkig, de gordijnen waren gesloten en toen we ze opende wisten we niet wat we zagen. onze kamer ligt op de 7e verdieping,  aan de overkant van de Li rivier ligt een berg en alles is verlicht, zo sprookjesachtig. We hebben gedoucht en zijn toen lekker gaan slapen. Het bed was heerlijk, iets minder hard als wat hier zeer gebruikelijk is. Ik vind hard slapen fijn, Mies vindt het wel wat minder maar gelukkig heeft hij niet al te veel last van het niet kunnen slapen haha. We hadden om 08:30 uur afgesproken met Lawie, ik noemde haar Ushi, maar Mies noemt haar tussen ons TipiWan uit gooische vrouwen. Na deze dag met haar door gebracht te hebben zijn we tot de conclusie gekomen dat ze een zeer behulpzame vrouw is maar wel 3x ADHD heeft. Wat een wervelwind zeg, we hebben inmidels al diverse gidsen gehad op onze reis maar wel leuk om te zien hoe anders ze allemaal zijn. Deze stad heeft ruim 800.000 inwoners, dus echt stukken minder dan de rest waar we inmiddels al geweest zijn, en dat was absoluut te merken want toen we bij de Fubo heuvel aankwamen waren er bijna geen andere mensen, wat heerlijk! We moesten enorm veel trappen omhoog en aangezien de treden ongelijk van grote zijn maar ook in hoogte vond ik het erg zwaar en had ook best last van mijn knieen. Gelukkig gaat het nog wel steeds goed met mijn heupen want we hebben inmiddels al heel wat afgelopen de afgelopen tijd. Bao had een stappenteller en om een idee hiervan te hebben, eergisteren hadden we 6 km gelopen en gisteren 3 km gelopen,  maar met geregeld over de dag verdeeld steeds 2 paracetamols in te nemen is het wel te doen. Boven op de Fubo heuvel was er een mooi uitzicht over de omgeving. Het was ook weer een zonnige dag van 29 graden en helder zicht dus dat is voor dit soort dingen dan wel extra fijn. Van hieruit doorgereden naar de Olifantenslurfheuvel. Deze heuvel heeft de vorm van een olifant vandaar de naam. Nou dat viel eigenlijk wel tegen maar zoals onze Tipiwan zegt: make a picture (want ze wil, dat we overal een foto van maken en wil ook continue foto's van ons maken, wel lief hoor!) en Yes, We Go! De rietenfluitgrot was daarentegen echt mooi. Dit is een stalagmieten en stalagtieten grot en deze was heel mooi verlicht dus dit was zeer de moeite waard. De grot ligt aan de Perzikbloesem rivier waar heel veel mensen in zwemmen. Dat zagen we vanmorgen ook al toen we uit onze hotelkamerraam keken hier in de rivier en hebben dat nagevraagt aan, laat ik haar toch maar gewoon Lawie noemen,  waarom er zoveel mensen in zwommen, wij dachten dat er het een en ander te doen was. Maar nee dit is normaal en dat is heel, erg goed voor je gezondheid, want die mensen doen dat elke dag en dat het gehele jaar. We moesten vandaag ook wat geld wisselen en naast ons hotel is een bank maar ook al was de deur open om 8 uur gaat hij pas om 9:00 uur officieel open dus toen we in de auto zaten aan Lawie gevraagd of het mogelijk was ergens te stoppen om geld te wisselen. We stopten bij de Bank van China, want het blijkt ook dat dat je niet bij elke bank hier zomaar geld kunt omwisselen. Toen we naar binnen wilde gaan zaten er diverse vrouwen die Lawie aanspraken, maaar ja wij wisten op dat moment natuurlijk niet wat er gezegd werd. Toen we binnen waren vertelde Lawie dat deze vrouwen geld om wisselen voor een hogere koers dan de bank. Nou moet je dus net bij mij zijn, ik wilde dat dus absoluut niet,  nee dadelijk zitten wij met vals geld. Yeah leve het progtamma Opgelicht in het Buitenland! Maar Lauwie verzekerde ons dat het safe was. Deze vrouw pint dan het geld uit pinautomaat van de bank en geeft je dan het geld. Bij de vraag waarom ze dit doen, blijkt dit gewoon een serieuze business te zijn want wanneer je als Chinees buitenlands geld inlevert op de bank blijken zij daar ook weer een gunstigere koers voor te krijgen als wanneer je dat als toerist zou doen. Omdat we bij Lawie wat extra excursies geboekt hebben konden we haar direct met dat geld betalen dus hadden we toen wel zoiets van: dan zal het zeker wel goed zijn want anders zit zij ook met geld wat wellicht niet oké zou zijn! Ook Lawie kwam op een gegeven moment met enkele keuzes in verkooppunten. We gaven aan dat we dat eigenlijk niet wilde maar ze vertelde ons dat ze dat in feite moeten vanuit de ondernemeing want hun naam wordt genoteerd,  en dat klopt want dat hebben we ook bij de andere gezien. Als ze dan geen bezoek ergens hebben afgelegd dan krijgen ze minpunten van de organisatie. Wij hebben toen maar gekozen voor de parel fabriek. Oelala wat een ruimte daar binnen en wat een sieraden en wat je zag wat er verkocht werd aan al die toeristen die mee naar binnen genomen waren, tja alleen niet aan ons! Na de lunch hadden we ook een andere excursie via Lawie geregeld, namelijk naar de Yao Mountain waar we met de stoeltjeslift ruim 9000 meter omhoog gingen. Mies vond dat op dat moment dat hij in het stoeltje zat niet zo'n heel geweldig plan maar toen we boven waren hadden we een geweldig mooi uitzicht over de stad en de bergen die deze berg weer omringde. Lawie heeft heel veel verteld over hun taal, en de dialecten maar ook al spreekt zij het uit, horen wij nog niet het verschil maar bij hun heeft dat wel direct dan een hele andere  betekenis en dat is waarom het Chinees zo ingewikkeld is. Toen met de stoeltjeslift naar beneden, ditmaal naar halverwege want van daaruit kon je met de rodelbaan naar beneden. En toen was ik niet zo blij! Dat is iets wat ik dan best eng vindt want heb daar door de snelheid van het bakje zelf niet de controle over ook al heb je een hendel om de snelheid enigzins mee te regelen. Vindt heel veel dingen leuk en ben zeker niet bang voor hoogtes of snelheid maar dit is toch wat ik minder vond. Maar goed, tja dan toch maar op die manier naar beneden want hoe dan ook, moest daar toch zien te komen. Mies ging voorop, dan ik in mijn bakje en Lawie zou achter mij gaan. Wat een geluk had ik want mijn bakje werkte niet echt goed en qua snelheid ging het zelfs erg traag ondanks dat ik de stang volledig naar beneden gedrukt had. Toen ik beneden was stond de afdruk van de hendel in mijn hand, zo hard had ik hem naar omlaag geduwd. Onderweg zijn we gestopt bij een theeplantage, waar we een mooie rijsthoed op kregen en mochten poseren in de theevelden voor de foto die Lawie maar al te graag weer wilde maken. Onze theemaster was een meisje die in een prachtige jurk uit weer een bepaalde dynastie tijd, zijn alleen jaartal kwijt, ons uitleg gaf over verschillende soorten thee en die voor ons ook een theeceremonie verzorgde, dit was erg leuk om mee te maken. Ook hier kon je na afloop thee kopen, mooie theepotjes of kopjes, er waren echt hele mooie dingen bij maar ook gigantisch duur, dus ook hier geen aankoop gedaan! We zijn daarna naar het hotel gereden en hebben ons snel opgefrist want 20  minuten later moesten we alweer klaar staan in de lobby. We zijn toen in de stad gaan eten en hebben vervolgens een boottocht over de Li rivier gemaakt. Alles is mooi verlicht aan de oever. Het is zo'n beeld als van de attractie "Carnaval" bij de Efteling. We kwamen langs een platform waar 6 meisjes op staan en zodra er dan een boot komt wordt er een dansje gedaan en muziek gemaakt. Er zijn mega veel bruggetjes en ze hebben deze vaak gekopieerd van de echte brug, zoals bijv: the Golden Gate, the London Bridge ed. In "onze boot" zaten veel Japanners en op de terugweg was er ineens een meisje die op een speciaal muziek instrument muziek ging spelen. En iedereen zong mee en daar zaten wij dan tussen, konden ze totaal niet te verstaan en zaten vol verbazing te kijken naar dit schouwspel. Op het water waren ook de vissrs met de aalscholvers. Zij zijn dan zo "opgeleid" dat deze vogels het water in gaan een vis opduiken en die dan later weer uitspugen waardoor de visser deze vis in de bak kan gooien. Maar wat zielig zeg zoals ze die vogels het water in gooien en later bijna strotten om de vis er weer uit te krijgen. Nee dit kan dan wel een traditie hier zijn maar dat vind ik echt dieronvriendelijk. Toen de boottocht ten einde was lekker terug naar het hotel. Onderweg de vele openlucht karaoke voorstellingen voorbij lopend maar wel erg grappig om al die "geweldige zangers" te horen. De temeperatuur is nog steeds rond de 24 graden dus eigenlijk best benauwd maar gelukkig hebben we airco op de kamer.